Копія дыплома В. Ц. Камінскай аб заканчэнні Башкірскага дзяржаўнага медыцынскага інстытута.

1943 г. Ф. 295. Воп. 1. Спр. 29. Ст. 1.

Копія дыплома В. Ц. Камінскай аб прысуджэнні вучонай ступені «кандыдата медыцынскіх навук».

1956 г. Ф. 295. Воп. 1. Спр. 31. Ст. 1.

Копія дыплома В. Ц. Камінскай аб прысуджэнні вучонай сту-пені «доктара медыцынскіх навук».

1973 г. Ф. 295. Воп. 1. Спр. 31. Ст. 2.

Копія дыплома В. Ц. Камінскай аб прысуджэнні вучонага звання «прафесар».

1977 г. Ф. 295. Воп. 1. Спр. 31. Ст. 3.

Копія ваеннага білета В. Ц. Камінской.

Ф. 295. Воп. 1. Спр. 37. Ст. 3 4.

В. Ц. Камінская 1975 г.

Ф. 295. Воп. 1. Спр. 39. Ст. 2.

В. Ц. Камінская (па сярэдзіне) з прафесарам Л. Цімашэнка (злева) і асістэнтам А. Шубінай (справа) на Кіеўскім чыгуначным вакзале. Красавік 1960 г.

Ф. 295. Воп. 1. Спр. 41. Ст. 1.

В. Ц. Камінская (1 шэраг, 1-ая справа). Сусветны Кангрэс акушэраў-гінеколагаў. г. Масква. 1973 г.

Ф. 295. Воп. 1. Спр. 41. Ст. 2.

В. Ц. Камінская (у цэнтры). Экскурсія пасля Пленума Рэспуб-ліканскага таварыства акушэраў-гінеколагаў. Май 1980 г.

Ф. 295. Воп. 1. Спр. 41. Ст. 3.

Выступленне прафесара В. Т. Камінскай на VI Міжнародным з'ездзе ўрачоў. верасень 1985 г.

Ф. 295. Воп. 1. Спр. 41. Ст. 4.

Нарадзілася Валянціна Цімафееўна Камінская 7 ліпеня 1922 г. у сям'і служачага ў с. Даўлеканава Башкірскай АССР.

Скончыўшы сярэднюю школу, яна паступіла на лячэбны факультэт Баш-кірскага медыцынскага інстытута ў г. Уфа. У 1943 г. добраахвотна пайшла на фронт. Удзельнічала ў якасці ўрача ў баявых дзеяннях на Заходнім фронце і 3-ім Беларускім фронце ў складзе 242-га і 603-га зенітна-артылерыйскіх палкоў. Перамогу сустрэла ў Польшчы. У перыяд вайны ёй было прысвоена званне старэйшага лейтэнанта медыцынскай службы. Узнагароджана медалямі: «За перамогу над Германіяй у Вялікай Айчыннай вайне 1941-1945 гг.» і Ордэнам Айчыннай вайны II ступені.

Пасля дэмабілізацыі працавала ў чыгуначнай бальніцы г. Вільнюса (1946-1949 гг.) і ў Мінскай чыгуначнай бальніцы (1950-1952 гг.).

В 1952 г. начала преподавательскую деятельность в Минском государственном медицинском институте на кафедре акушерства и гинекологии. По воспоминаниям ее студентов, лекции педагога В. Т. Каминской всегда отличались высокой эмоциональностью, глубоким содержанием, новейшей информацией, доступностью, а посему полными аудиториями внимательных студентов.

За 44 гады працы ў інстытуце В. Т. Камінская прайшла шлях ад простага выкладчыка да прафесара, доктара медыцынскіх навук.

Навуковыя даследаванні пачала пад кіраўніцтвам акадэміка Л. С. Персіянава. Упершыню апісала нервовыя канчаткі ў сасудах пупочнага канаціка. Распрацавала схемы падрыхтоўкі жанчын да родаў з выкарыстаннем гала-скарбіна. Метад высокаэфектыўны пры рэгуляцыі родавай дзейнасці, укаранёны ў акушэрскую практыку лячэбных устаноў СССР.

У 1956 г. Валянціна Цімафееўна паспяхова абараніла кандыдацкую дысертацыю на тэму «Пра ўнутрыартэрыяльныя ўліванні крыві і лекавых рэчываў пры асфіксіі ў нованароджаных і гістамарфалогіі нервовых прыбораў сасудаў пупочнага канаціка і скуры пупочнага кальца». У 1966 г. ёй прысвоілі вучонае званне дацэнта.

Вынікі, атрыманыя ў працэсе практычнай работы, з часам ляглі ў аснову яе доктарскай дысертацыі «Гала-скарбін у сістэме прафілактыкі слабасці родавай дзейнасці і гіпаксіі плода», абарона якой адбылася ў 1971 г. 9 лютага 1973 г. яна атрымала дыплом доктара медыцынскіх навук. У 1977 г. В. Ц. Камінская атрымала вучонае званне прафесар.

Валянціна Цімафееўна Камінская, як вопытны клініцыст, кіравала навуковым студэнцкім гуртком (1977-1987 гг.), была сакратаром навуковага таварыства акушэраў-гінеколагаў у г. Мінску (1950-1960 гг.). Таксама яна кіравала базамі кафедры акушэрства і гінекалогіі ў вялікіх клініках (3-я і 5-я) г. Мінска, аказвала кансультатыўную і метадычную дапамогу па акушэрстве і гінекалогіі ва ўсіх гарадах і раёнах Беларусі. На рахунку ў Валянціны Цімафееўны тысячы акушэрскіх і гінекалагічных аперацый, дзясяткі тысяч родаў.

Валянціна Цімафееўна аўтар больш за 250 навуковых прац. Удзельнічала ў працы шэрагу навуковых з'ездаў і канферэнцый, у тым ліку Міжнароднага кангрэса акушэраў-гінеколагаў у Маскве (1973 г.). На працягу 20 гадоў была членам спецыялізаванага савета па абароне кандыдацкіх і доктарскіх дысертацый Мінскага медыцынскага інстытута.

Працавала над праблемамі папярэджання цяжарнасці і абортаў «Шкода аборту і папярэджанне цяжарнасці», 1966; «Сродкі і метады кантрацэпцыі (Даведнік лекара жаночай кансультацыі)», 1988. Выпусціла брашуру «Здароўе жанчын», 1990.

Шэраг прац прысвяціла вывучэнню прымянення эхаскапіі ў акушэрскай практыцы («Выкарыстанне эхаскапіі для вызначэння асаблівасцяў цячэння цяжарнасці, родаў і стану нованароджаных у залежнасці ад месца размяшчэння плацэнты», 1993). Працавала над пытаннямі медыцынскай тэрміналогіі («Акушэрска-гінекалагічная тэрміналогія на рускай і лацінскай мовах», 1986).

Памерла Валянціна Цімафееўна 12 красавіка 2010 г. Дакументы асабістага архіва ў Беларускі дзяржаўны архіў навукова-тэхнічнай дакументацыі перадала Галіна Усеваладаўна Драгавец - яе дачка.

У вопіс фонду № 295 уключана 47 спраў, 192 дакументы. Гэта рукапісы навуковых прац па гінекалогіі, аўтарэфераты на кандыдацкую і доктарскую дысертацыі Валянціны Цімафееўны, водгукі і заключэнні на кандыдацкія і доктарскія дысертацыі суіскальнікаў, рэцэнзіі на кнігі па пытаннях медыцыны, невялікі комплекс дакументаў біяграфічнага характара і фатаздымкі.

Выстаўка падрыхтавана ў рамках сумеснага праекта з музеем гісторыі Беларускага медыцынскага ўніверсітэта. Аўтары: загадчык аддзела інфармацыі і выкарыстання дакументаў к.г.н. Л. І. Масейчук і дырэктар музея БДМУ М. С. Шумін.